42) ZIMOWY ZMIERZCH / 1956 / reż Stanisław Lenartowicz 😐

Ligia Borowczyk i Włodzisław Ziembiński

MOJA OCENA: 6/10 (niezły)

Gatunek: Dramat / Psychologiczny

Nastrojowy dramat psychologiczny, rozegrany w scenerii prowincjonalnego miasteczka: stary kolejarz staje wobec konfliktów, zrodzonych z nieoczekiwanego ożenku syna z obcą kobietą, nie zaś z kochającą go miejscową dziewczyną.

41) OSTATNI ŚWIADEK / 1969 / reż Jan Batory 🙂

Stanisław Mikulski

MOJA OCENA: 6/10 (niezły)

Gatunek: Sensacyjny

II wojna światowa, Polska. Dwu esesmanów, wysługując się więźniami obozu koncentracyjnego, ukrywa w skalnym, podziemnym bunkrze zagrabione dzieła sztuki i kosztowności. Wkrótce więźniowie zostają rozstrzelani. Esesmani zaś cało unoszą głowy z wojennej zawieruchy. Mijają dwadzieścia cztery lata.

40) PĘTLA / 1957 / reż Wojciech Jerzy Has 😃

Gustaw Holoubek i Tadeusz Fijewski

MOJA OCENA: 8/10 (bardzo dobry)

Gatunek: Dramat / Psychologiczny

Efektowny debiut Wojciecha Jerzego Hasa, jednego z najciekawszych polskich reżyserów powojennych. W „Pętli” autor stworzył podwaliny własnego języka filmowego. Jego znakiem rozpoznawczym jest mistrzowskie budowanie klimatu ekranowej opowieści; subtelne ukazywanie powikłanej, często poranionej psychiki bohaterów; fascynacja outsiderem, wyrzuconym poza główny nurt życia, nie potrafiącym nawiązać kontaktu z otoczeniem.

39) ZACNE GRZECHY / 1963 / reż Mieczysław Waśkowski 🙂

Anna Seniuk i Wiesław Gołas

MOJA OCENA: 7/10 (dobry)

Gatunek: Komedia / Kostiumowy

Satyryczny obraz życia XVII wieku, ukazany poprzez przygody wędrownego kwestarza karmelickiego. Rzekomy karmelita, ojciec Makary, wędruje i zbiera drobne datki. Wielmoża Krasnopolski prosi go, by umożliwił mu spotkanie z bogatą krewną, Firlejową, strzeżoną zazdrośnie przez jezuitów, którzy nie chcą utracić możnej chlebodawczyni.

38) POPIÓŁ I DIAMENT / 1958 / reż Andrzej Wajda 🙂

Zbigniew Cybulski i Ewa Krzyżewska

MOJA OCENA: 7/10 (dobry)

Gatunek: Dramat / Psychologiczny / Polityczny

Aż się boję… „Popiół i diament” Wajdy. To film, o którym napisano tyle mądrych tekstów. No cóż… trzeba go obejrzeć, nie można go nie znać. Jednak trzeba sobie go ocenić, zinterpretować… po swojemu.

37) CAŁA NAPRZÓD / 1966 / reż Stanisław Lenartowicz 🙂

Zbigniew Cybulski i Teresa Tuszyńska

MOJA OCENA: 6/10 (niezły)

Gatunek: Komedia / Przygodowy

Czarno-biała awanturniczo-przygodowa komedia o morzu i marynarzach ze Zbigniewem Cybulskim w roli głównej, nakręcona m.in. w egzotycznych portach Afryki Zachodniej. Janek (Zbigniew Cybulski) jest młodym, pełnym temperamentu marynarzem floty handlowej. Pewnego dnia natyka się w porcie szczecińskim na kolegę z wojska, Leona (Zdzisław Maklakiewicz).

36) ZIEMIA / 1956 / reż Jerzy Zarzycki 😐

Janusz Strachocki

MOJA OCENA: 5/10 (średni)

Gatunek: Dramat / Psychologiczny

Mało znany film, a dość ciekawy. Historia zamożnego rolnika, który po odejściu najemników do spółdzielni, dzięki atawistycznemu przywiązaniu do roli podejmuje wysiłek samotnej uprawy ziemi. Ślemień jest zamożnym rolnikiem i uczciwym człowiekiem, głęboko przywiązanym do swej ziemi, do swego gospodarstwa.

35) WRAKI / 1956 / reż Ewa i Czesław Petelscy 😕

 Zbigniew Józefowicz

MOJA OCENA: 4/10 (ujdzie)

Gatunek: Sensacyjny / Thriller / Psychologiczny

Rozgrywający się w środowisku gdańskich nurków sensacyjny dramat psychologiczny; historia człowieka niesłusznie posądzonego o spowodowanie wypadku podczas podwodnej akcji ratowniczej. Bohaterami są gdańscy nurkowie. Jeden z nich, Antoni Barnat, oskarżony zostaje o spowodowanie wypadku podczas akcji wydobywania wraku, na skutek czego Rafał, jego rywal do serca Teresy, omal nie stracił życia. Oskarżenie było jednak bezpodstawne i obaj przyjaciele wspólnie podejmują pracę.

34) POŻEGNANIE Z DIABŁEM / 1956 / reż Wanda Jakubowska 😕

Alicja Sędzińska i Ignacy Gogolewski

MOJA OCENA: 4/10 (ujdzie)

Gatunek: Obyczajowy / Sensacyjny

„Pożegnanie z diabłem” Wandy Jakubowskiej oglądało mi się raczej ciężko. Nie bez znaczenia była zapewne kopia, która nie doczekała się jeszcze cyfrowej rekonstrukcji. Jednak zdecydowanie mocniej utrudniał mi oglądanie wylewający się z każdego kąta ekranu socrealizm, którego jakby nie było film jest klasycznym przykładem. Nie uratowała tego nawet w zamyśle ciekawa fabuła pokazująca realia wsi polskiej początku lat 50. Zobaczyć można, ale raczej nie zostaniemy oczarowani.

33) CZŁOWIEK NA TORZE / 1956 / reż Andrzej Munk 😃

Kazimierz Opaliński

MOJA OCENA: 8/10 (bardzo dobry)

Gatunek: Dramat

Film Andrzeja Munka z 1956 roku, realizowany jeszcze przed Październikiem ’56, ale już w atmosferze nadchodzącej odwilży. Opowieść o dochodzeniu, mającym wyjaśnić przyczyny wypadku na kolei pozornie realizuje schemat kina socrealistycznego, w rzeczywistości jednak go odwraca.

Struktura filmu Munka może przypominać konstrukcję kryminału: najpierw mamy śmierć w niewyjaśnionych okolicznościach, potem relacje ludzi znających zmarłego, a w finale rozwikłanie zagadki.

32) KALOSZE SZCZĘŚCIA / 1958 / reż. Antoni Bohdziewicz 😐

 Jan Kobuszewski, Tadusz Fijewski i Janusz Kłosiński

MOJA OCENA: 5/10 (średni)

Gatunek: Fantasy / Komedia / Sensacyjny

„Kalosze szczęścia” to film, który wywoływał u mnie nieco skrajne reakcje. Początkowa piosenka sugerować mogłaby typową bajkę dla dzieci. I tu widzu kochany zdziwisz się mocno oglądając dalej. Owszem są w filmie elementy typowo bajkowe, ale jest ich wbrew pozorom niezbyt dużo. Kolejne skrajne uczucia wywołuje u mnie gra aktorów.

31) KANAŁ / 1956 / reż Andrzej Wajda 🙂

Teresa Iżewska i Tadeusz Janczar

MOJA OCENA: 7/10 (dobry)

Gatunek: Dramat / Wojenny

Tragiczne dzieje powstania warszawskiego, w którym straciło życie niemal 200 tysięcy mieszkańców miasta, w zdecydowanej większości ludności cywilnej, domagały się nie tylko opartego na faktach surowego rozrachunku historycznego, ale także ich odzwierciedlenia i oceny w sztuce. Taką artystyczną próbę podjęli Andrzej Wajda i Jerzy Stefan Stawiński, ale ich „Kanał” przyjęto w kraju dość chłodno: zamiast pomnika tragicznej chwały obaj pokazali bowiem koszmar klęski i rozbitych psychicznie bojowników, których bohaterstwo okazało się daremne.

30) DWAJ PANOWIE "N" / 1961 / reż Tadeusz Chmielewski 😐

Bolesław Płotnicki

MOJA OCENA: 6/10 (niezły)

Gatunek: Kryminał / Sensacyjny

Drugi – po „Dotknięciu nocy” Stanisława Barei – powojenny polski film kryminalny. „Dwaj panowie N” mają trzymającą w napięciu intrygę, nieoczekiwane zwroty akcji, drobiazgowy zapis postępów śledztwa i wreszcie interesującą panoramę obyczajowych realiów. To ostatnie jest tym bardziej zasadne, że scenariusz filmu powstał na kanwie autentycznych wydarzeń.

29) ZAKOCHANI SĄ MIĘDZY NAMI / 1964 / reż Jan Rutkiewicz 😐

Andrzej Jurczak i Magdalena Zawadzka

MOJA OCENA: 5/10 (średni)

Gatunek: Dramat / Komedia / Obyczajowy

Napiszę o tym filmie krótko. Jedynym dla mnie atutem, dla którego wato go obejrzeć jest śliczna Magdalena Zawadzka. Dodam, iż akcja toczy się głównie na plaży. Fabuła i gra aktorska na bardzo przeciętnym poziomie.

28) POŻEGNANIA / 1958 / reż Wojciech Jerzy Has 😃

Maria Wachowiak i Tadeusz Janczar

MOJA OCENA: 8/10 (bardzo dobry)

Gatunek: Obyczajowy / Psychologiczny

Wydane w 1948 roku „Pożegnania”, podobnie jak pisarski debiut Stanisława Dygata „Jezioro Bodeńskie” krytyka zaliczyła do nurtu tzw. rozrachunków inteligenckich. Pod względem stylistycznym obie książki są bliźniaczo podobne.

27) MIASTECZKO / 1958 / reż Romuald Drobaczyński, Julian Dziedzina ,Janusz Łęski 😐

Stanisław Milski i Wiesław Gołas

MOJA OCENA: 6/10 (niezły)

Gatunek: Dramat obyczajowy

Studium obyczajowe prowincjonalnego miasteczka, przedstawionego w dniu odpustu, umożliwiającego ukazanie galerii różnorodnych typów. Odpust w małym miasteczku. Galeria postaci, kalejdoskop zdarzeń.

26) POKOLENIE / 1954 / reż Andrzej Wajda 🙂

Tadeusz Łomnicki i Ryszard Kotys

MOJA OCENA: 5/10 (średni)

Gatunek: Dramat / Wojenny / Psychologiczny

Jeden z ważniejszych filmów polskiej kinematografii powojennej. Powstałe w 1954 roku „Pokolenie” pojawiło się na ekranach niemal w tym samym czasie co „Celuloza” Jerzego Kawalerowicza i „Człowiek na torze” Andrzeja Munka. Był to dla polskiego filmu i sztuki w ogóle czas przełomu. Kończyła się epoka realizmu socjalistycznego.

25) ROZWODÓW NIE BĘDZIE / 1963 / reż Jerzy Stefan Stawiński 🙂

Marta Lipińska

MOJA OCENA: 7/10 (dobry)

Gatunek: Nowele filmowe / Komedia obyczajowa

Udany debiut reżyserski Jerzego Stefana Stawińskiego, wybitnego scenarzysty („Kanał”, „Eroica”, „Zezowate szczęście”, „Zamach”), współtwórcy najlepszych dokonań szkoły polskiej. „Rozwodów nie będzie” to pełen humoru i sympatycznego uroku film złożony z trzech nowel, połączonych wspólnym miejscem akcji – Urzędem Stanu Cywilnego na rogu Nowego Światu i Alej Jerozolimskich w Warszawie.

24) POCIĄG / 1959 / reż Jerzy Kawalerowicz 😃

Lucyna Winnicka i Leon Niemczyk

MOJA OCENA: 8/10 (bardzo dobry)

Gatunek: Dramat / Psychologiczny

„Pociąg” to film, który po prostu trzeba zobaczyć. Jest znakomity. Fantastyczne zdjęcia, realizacja, gra aktorska. Dla mnie rewelacyjna polska produkcja, nie odbiegająca niczym od największych dzieł światowego kina. O czym film Kawalerowicza opowiada można poczytać w sieci na wielu portalach, ale najlepiej obejrzeć i samemu wyrobić sobie zdanie.

23) EROICA / 1957 / reż Andrzej Munk 😃

Edward Dziewoński i Barbara Połomska

MOJA OCENA: 7/10 (dobry)

Gatunek: Dramat / Nowele filmowe / Wojenny

„Eroica” to jedno z czołowych osiągnięć „szkoły polskiej”, będące swoistym rozrachunkiem z mitologizowaniem wojennej przeszłości. Film należy do rzadko spotykanego gatunku – składa się z dwóch luźno ze sobą związanych tematycznie nowel.

22) ÓSMY DZIEŃ TYGODNIA / 1958 / reż. Aleksander Ford 🙂

Sonia Ziemann i Zbigniew Cybulski

MOJA OCENA: 5/10 (średni)

Gatunek: Dramat / Obyczajowy / Psychologiczny

„Ósmy dzień tygodnia” to film wyjątkowy.  Po jego obejrzeniu wielu widzów zapewne powtórnie sprawdzi rok jego powstania. Jednak to 1958, nie ma żadnej pomyłki. Trudno wręcz uwierzyć, iż taki obraz udało się nakręcić w tamtym czasie. Dlaczego? Jest to bowiem film pokazujący powojenną Polskę brudną, zdemoralizowaną, zniszczoną.

21) EWA CHCE SPAĆ / 1957 / reż Tadeusz Chmielewski 🙂

Roman Kłosowski i Barbara Kwiatkowska

MOJA OCENA: 7/10 (dobry)

Gatunek: Komedia

Niezwykle udany debiut reżyserski Tadeusza Chmielewskiego, wróżący autorowi wspaniałą przyszłość. I rzeczywiście – Tadeusz Chmielewski zrealizował później jeszcze kilka niezwykle popularnych komedii: „Gdzie jest generał…”, „Jak rozpętałem II wojnę światową”, „Nie lubię poniedziałku”, „Wiosna, panie sierżancie”.