Kocham polskie filmy: 19) NIEWINNI CZARODZIEJE / 1960 / reż Andrzej Wajda 😃

poniedziałek, 26 lutego 2018

19) NIEWINNI CZARODZIEJE / 1960 / reż Andrzej Wajda 😃

Tadeusz Łomnicki i Krystyna Stypułkowska

MOJA OCENA: 8/10 (bardzo dobry)

Gatunek: Dramat / Psychologiczny

W bogatej twórczości Andrzeja Wajdy znaleźć można kilka zaskakujących filmów, które na pierwszy rzut oka wydają się mało „wajdowskie”, ponieważ nie podejmują tematyki historycznej i poprzestają na minimalistycznym opisie relacji międzyludzkich. Takim ewenementem są z pewnością „Niewinni czarodzieje” z 1960 roku, pierwsze w pełni współczesne dzieło reżysera, nie powracające do wojennej przeszłości.

Portret ówczesnych trzydziestolatków nie byłby może tak przekonujący, gdyby nie wkład bardzo młodych współpracowników Wajdy – takich jak Jerzy Skolimowski czy Krzysztof Komeda – którzy silnie zaznaczyli swoją obecność w filmie.

Tytułowi „niewinni czarodzieje” to ludzie różnych zawodów, których łączy wspólny styl życia: wieczory w modnych warszawskich knajpach, zamiłowanie do jazzu i niechęć do jakichkolwiek zobowiązań. Bazyli (Tadeusz Łomnicki) pracuje jako lekarz sportowy, a w wolnym czasie gra w zespole na perkusji lub umawia się z kobietami. Wszystko wskazuje na to, że jego kolejną zdobyczą będzie Pelagia (Krystyna Stypułkowska) – spotkana w barze dziewczyna spoza miasta. Pelagia przystaje na towarzysko-erotyczną grę i zgadza się pójść na noc do mieszkania Bazylego.

Pod względem estetycznym „Niewinni czarodzieje” znacznie różnią się od wcześniejszych dzieł Wajdy: główną część filmu zajmuje kameralne spotkanie dwojga bohaterów (obfitujące w znakomite, dowcipne dialogi), ale zdarzają się także sceny luźniej związane z fabułą. Inspiracji można by szukać także w stylistyce francuskiej Nowej Fali, gdyby nie fakt, że obraz Wajdy powstawał równocześnie z pierwszymi arcydziełami Godarda i Truffauta, więc o bezpośrednim wpływie nie mogło być mowy. Dzięki dość swobodnej narracji i paradokumentalnym wstawkom „Niewinni czarodziej” są filmem niezwykle jak na owe czasy nowatorskim, a przy tym pełnym uroku i posiadającym własną, niepowtarzalną atmosferę. Wystarczy wspomnieć choćby takie fragmenty jak poranne wygłupy skacowanych kolegów Bazylego (wśród nich Roman Polański i Krzysztof Komeda), czy podróż bohatera skuterem po Warszawie.

SKALA: