Krystyna Sienkiewicz i Kalina Jędrusik
MOJA OCENA: 7/10 (dobry)
Gatunek: Komedia / Sensacyjny
Czysto rozrywkowa komedia z udziałem plejady gwiazd polskiego ekranu lat sześćdziesiątych. Udane połączenie sensacyjnej fabuły z humorem. Właściwie wszyscy są sympatyczni, nawet gangsterzy. Sprawia to, że ani na moment komedia Jana Batorego nie wychyla się z ram konwencji, ani przez chwilę nie naraża widza na niespodziewany „skok” w krwawo-brutalne kino sensacyjne.
Przeciwnie – świat „Lekarstwa…” jest przyjazny i ciepły, bohaterowie negatywni – jeśli już są – to pocieszni, a jeżeli dodać do tego wątek miłosny i niespodziewane zakończenie – powodzenie murowane.
Gatunek: Komedia / Sensacyjny
Czysto rozrywkowa komedia z udziałem plejady gwiazd polskiego ekranu lat sześćdziesiątych. Udane połączenie sensacyjnej fabuły z humorem. Właściwie wszyscy są sympatyczni, nawet gangsterzy. Sprawia to, że ani na moment komedia Jana Batorego nie wychyla się z ram konwencji, ani przez chwilę nie naraża widza na niespodziewany „skok” w krwawo-brutalne kino sensacyjne.
Przeciwnie – świat „Lekarstwa…” jest przyjazny i ciepły, bohaterowie negatywni – jeśli już są – to pocieszni, a jeżeli dodać do tego wątek miłosny i niespodziewane zakończenie – powodzenie murowane.
Film spotkał się z bardzo dobrym
przyjęciem już w chwili premiery. Zyskał sobie nawet opinię najlepszej komedii
roku. Zgrabnie skonstruowana intryga, autentyczny humor, wyraziste postacie i
markowe aktorstwo spowodowały, że „Lekarstwo…” powiększyło – niezbyt liczne
przecież – grono polskich filmów, które są systematycznie wznawiane.
Gatunek: Komedia, Film Sensacyjny
Krótki opis fabuły (kto nie chce,
niech nie czyta): Akcja utworu Batorego
osnuta została na kanwie powieści „Klin” Joanny Chmielewskiej. Przedmiotem zaś,
wokół którego spiralnie rozwija się fabuła, jest telefon. Przy nim to właśnie
siedzi młoda, atrakcyjna pani architekt (niepowtarzalna Kalina Jędrusik) na
próżno czekająca na wiadomość od płochego kochanka. Tymczasem aparat, jeśli już
dzwoni, to wciąż za sprawą kogoś domagającego się jakiejś centrali i jakiejś
Honoraty. Wreszcie dziewczyna nie wytrzymuje. Trochę ze zniecierpliwienia,
trochę z nudów podaje się za ową nieznaną jej kobietę. Niebawem okazuje się, że
„centrala” to punkt kontaktowy bandy fałszerzy banknotów, a Honorata jest ich
łączniczką. Jakby tego było mało, również za sprawą telefonu, w życiu
przystojnej pani architekt pojawia się intrygujący i czarujący mężczyzna. W
finale szefem szajki okaże się Janusz, a tajemniczy mężczyzna – kapitanem MO.
Stanie się on jej „lekarstwem na miłość”.
SKALA: 
Kalina Jędrusik
Andrzej Łapicki i Kalina Jędrusik
Kalina Jędrusik Krystyna Sienkiewicz
Mieczysław Czechowicz i Jacek Fedorowicz
Wieńczysław Gliński
Reżyseria: Jan Batory / Scenariusz:
Joanna Chmielewska, Jan Batory / Zdjęcia: Antoni Wójtowicz / Muzyka: Andrzej
Trzaskowski
Obsada aktorska:
Kalina Jędrusik - Joanna
Krystyna Sienkiewicz - Janka,
przyjaciółka Joanny
Wieńczysław Gliński - Janusz,
szef szajki
Andrzej Łapicki - kapitan MO
Mieczysław Czechowicz - "Chudy",
członek szajki
Jacek Fedorowicz - członek szajki
Ryszard Ronczewski - drukarz,
członek szajki
Henryk Staszewski - kierowca,
członek szajki
Roman Sykała - kasjer, członek
szajki
Tadeusz Woźniak - członek szajki
blokujący bankowe drzwi palcem
Stanisław Bieliński - kasjer
Kazimierz Dejunowicz - okradziony
w banku
Michał Gazda - architekt, kolega
Joanny
Zbigniew Józefowicz - porucznik
MO
Wacław Kowalski -milicjant
ścigający "18-tkę"
Ewa Krzyżewska - Honorata
Ryszard Pietruski - "18-tka",
członek szajki
Bolesław Płotnicki - kierownik
pracowni architektonicznej, szef Joanny
Czesław Piaskowski - malarz
malujący mieszkanie Joanny
Ewa Radzikowska - Halina,
koleżanka Joanny
Danuta Wodyńska - kasjerka w
banku
Zofia Czerwińska - kelnerka w
kawiarni CDT; nie występuje w czołówce
Henryk Czyż - strażnik w banku;
nie występuje w napisach
Krystyna Feldman - pracownica
Związku Kynologicznego; nie występuje w czołówce
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz