220) WENUS Z ILLE / 1967 / reż Janusz Majewski 😐

 

Jacek Woszczerowicz

MOJA OCENA: 6/10 (niezły)

Gatunek: Obyczajowy / Krótkometrażowy

Następna nowelka. Adaptacja opowiadania klasyka dziewiętnastowiecznej noweli realistycznej Prospera Merimee (1803-70), autora mistrzowskich krótkich utworów ("Kolomba", "Carmen", "Lokis") łączących trafność obyczajowej obserwacji z niezwykłym klimatem i scenerią.

Jean, właściciel oberży na granicy francusko-hiszpańskiej, szczyci się posiadaniem antycznego posągu Wenus z Ille. Rzeźbę otacza jednak zła sława: według legendy ludzi, którzy się z nią zetkną, spotyka nieszczęście. Karczmarz, wielbiciel i znawca antyku, niewiele sobie jednak robi z ludowych bajań i z dumą prezentuje swój skarb przybyłemu właśnie do gospody kolejnemu gościowi - sławnemu archeologowi. Ponieważ nazajutrz ma się odbyć ślub jedynego syna oberżysty, Alphonse'a, z miejscową panną, ojciec zaprasza na tę uroczystość również znamienitego gościa.

Niestety, ponura przepowiednia dotycząca posągu spełnia się i w tym przypadku. Po przyjęciu weselnym, kiedy młodzi małżonkowie udają się do sypialni, Alphonse niespodziewanie umiera. Jego zaszokowana połowica przedstawia zebranym bardzo dziwnie brzmiący opis okoliczności, w których nastąpił zgon. Czyżby legenda okazała się prawdą? Na wszelki wypadek zapada decyzja o przetopieniu posągu na dzwon kościelny.

SKALA: 

Reżyseria: Janusz Majewski / Scenariusz: Janusz Majewski / Zdjęcia: Stefan Matyjaszkiewicz / Muzyka: Lucjan Kaszycki

Obsada:

Michael Kane jako słynny archeolog

Isabelle Jan jako żona Alfonsa

Jacek Woszczerowicz jako właściciel zajazdu "Siedem Krzyży"

Andrzej Nowakowski jako Alfons, syn właściciela zajazdu

Halina Kossobudzka jako żona właściciela zajazdu

Leon Niemczyk jako Aragończyk

Mieczysław Stoor jako pomocnik w zajeździe

Zbigniew Koczanowicz jako komisarz policji

Witold Pyrkosz jako Artur