Studium psychologiczne podejmujące problem braku odporności wewnętrznej wobec nieszczęścia: historia pastora, który nagle traci najbliższych, stając się życiowym rozbitkiem. Śmierć synka stratowanego przez spłoszone konie zakłóciła spokój i szczęście rodziny pastora Hubiny.
Załamana psychicznie żona Edyta wyjeżdża do siostry do Pragi i tam poznaje nauczyciela muzyki von Kschitzky'ego, z którym po pewnym czasie przyjeżdża, powierzając mu naukę muzyki córeczki Olesi. Nauczyciel jest wyznawcą ideologii i praktyki hitlerowców. Edyta zaczyna go darzyć coraz większym zainteresowaniem, a on ostentacyjnie stara się o jej względy. Pastor zmusza go do opuszczenia domu, ale małżonkowie nie potrafią już powrócić do poprzedniego, szczęśliwego życia. Edyta odchodzi, zadając tym ostateczny cios pastorowi.
Reżyseria: Stanisław Różewicz / Scenariusz:
Tadeusz Różewicz i Stanisław Różewicz / Zdjęcia: Stanisław Loth / Muzyka: Wojciech
Kilar
Obsada:
Mieczysław Voit – pastor Hubina
Barbara Horawianka – Edyta, żona
Hubiny
Ignacy Gogolewski – Adalbert von
Kschitzky
Kazimierz Dejunowicz – lekarz
Krystyna Feldman – wiejska
kobieta
Svatava Hubeniakova – Anna,
siostra Edyty
Eugeniusz Kamiński – mężczyzna na
stypie
Janusz Kłosiński – Kadulok
Stanisław Milski – Zając
Józef Nalberczak – Kasperlik
Wanda Neumann – Hanka, służąca
Hubinów
Iza Nowocin – Olesia, córka
Hubinów
Janusz Paluszkiewicz – gajowy
Józef
Leszek Pankowski – Bogdanek, syn
Hubinów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz