Pola Raksa i Bohdan Łazuka
MOJA OCENA: 4/10 (ujdzie)
Gatunek: Komedia / Muzyczny
Osnuta na motywach operetki Jurandota i Sarta "Miss Polonia" komedia muzyczna o gwiazdce festiwalu opolskiego, usiłującej zrobić karierę w Paryżu. Młoda piosenkarka Mariola po zdobyciu Nagrody Publiczności na festiwalu w Opolu wyjeżdża do Paryża, by tam zrobić karierę. Występy nie przynoszą jednak sukcesu.
Stara się ukryć ten fakt i różnymi sposobami dąży do podpisania kontraktu. Jej ukochany, młody kompozytor Piotr, odkrywa prawdę o jej rzekomej karierze, jednocześnie sam odrzuca propozycje zainteresowanej nim gwiazdy, która chce lansować jego piosenki. Piotr i Mariola wracają do Warszawy.
Gatunek: Komedia / Muzyczny
Osnuta na motywach operetki Jurandota i Sarta "Miss Polonia" komedia muzyczna o gwiazdce festiwalu opolskiego, usiłującej zrobić karierę w Paryżu. Młoda piosenkarka Mariola po zdobyciu Nagrody Publiczności na festiwalu w Opolu wyjeżdża do Paryża, by tam zrobić karierę. Występy nie przynoszą jednak sukcesu.
Stara się ukryć ten fakt i różnymi sposobami dąży do podpisania kontraktu. Jej ukochany, młody kompozytor Piotr, odkrywa prawdę o jej rzekomej karierze, jednocześnie sam odrzuca propozycje zainteresowanej nim gwiazdy, która chce lansować jego piosenki. Piotr i Mariola wracają do Warszawy.
Film obejrzałem niestety z dużym
wysiłkiem. Stanisław Bareja nie sprawdził się w komedii muzycznej. Jedynym
atutem były piękne panie – Pola Raksa i Irena Santor.
SKALA:
Pola Raksa
Pola Raksa i Barbara Krafftówna
Irena Santor i Pola Raksa
Pola Raksa i Czesław Wołłejko
Irena Santor
Pola Raksa
Reżyseria: Stanisław Bareja / Scenariusz:
Jerzy Jurandot / Zdjęcia: Jan Janczewski / Muzyka: Adam Walaciński
Obsada:
Bohdan Łazuka – Piotr
Zdzisław Maklakiewicz – Drybek
Pola Raksa – Mariola Brońska
Barbara Krafftówna – madame
Michaud, właścicielka pensjonatu
Czesław Wołłejko – impresario Cox
Urszula Modrzyńska – dziewczyna
Coxa
Irena Szewczyk – dziewczyna Coxa
Ryszard Nawrocki – kompozytor
Waldemar
Irena Santor – Suzanne Blanche
vel Zuzanna Białko
Maciej Grzybowski – Michel
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz