93) WILCZE ECHA / 1968 / reż Aleksander Ścibor-Rylski 😐

Irena Karel

MOJA OCENA: 5/10 (średni)

Gatunek: Kryminał / Western

„Pierwsze lata po wojnie były trudne, ale dla literatury i dla filmu wyjątkowo bogate: pełne dramatyzmu, niebezpieczeństw, a także przygód. Być może, iż z czasem, gdy najbardziej bolesne wspomnienia przygasną i wyblakną, okres ten stanie się dla naszego filmu taką samą kopalnią tematów, jaką dla Amerykanów stał się pionierski okres „zdobywania Zachodu”. Wiadomo, że i wtedy działo się tam wiele rzeczy znacznie poważniejszych niż pojedynki sprawnych rewolwerowców, ale do tradycji literackiej i filmowej wszedł właśnie człowiek z koltem, jako idealny wyraziciel atmosfery owych lat.

Przyjmując w warstwie fabularnej poetykę klasycznego filmu kowbojskiego, będę równocześnie próbował położyć nacisk na polskie realia” – zapowiadał Aleksander Ścibor-Rylski, przystępując do realizacji „Wilczych ech”. Utrzymany w konwencji westernu film przygodowy rozgrywa się w Bieszczadach, które jeszcze w trzy lata po wojnie były areną tragicznych i krwawych wydarzeń. Realizatorzy filmu, odwołując się do autentycznych zdarzeń odnotowanych w protokołach z bieszczadzkich posterunków milicyjnych, na plan pierwszy wysunęli przygodę: ucieczki i pogonie, pojedynki, sprytne pułapki i cudowne ocalenia, i oczywiście – miłość do pięknej dziewczyny, która pomaga bohaterowi w walce o sprawiedliwość.

Rok 1948. W zrujnowanej, wyludnionej Derenicy koczują niedobitki okolicznych mieszkańców. Porządku pilnują nieliczne posterunki WOP-u. Do tego właśnie miasteczka przybywa zwolniony ze służby za brak dyscypliny chorąży Słotwina, dawny uczestnik walk z bandami. Doskonale zna okolicę i ludzi, więc szybko się domyśla, że w Derenicy źle się dzieje. Posterunek MO, dowodzony dawniej przez jego przyjaciela Władeczka, stał się zakonspirowaną meliną grupy Moronia, groźnego bandyty. Pracująca w komendzie Tekla kontaktuje Słotwinę ze swoim chłopakiem Witoldem, jedynym z ludzi Władeczka, który ocalał z pogromu posterunku. Witold ukrywa się przed Moroniem, oskarżony o nie popełnione przestępstwo. Słotwina postanawia rozprawić się z bandą. Domyśla się, że Moroń chce zdobyć skarb Tryzuba, czyli pieniądze sotni ukryte w jednym z bunkrów na tym terenie. Odnalezienie skarbu jednocześnie przynosi rozwiązanie zagadki śmierci Władeczka i jego ludzi.

SKALA: 

Marek Perepeczko

Irena Karel i Zbigniew Dobrzyński

Reżyseria: Aleksander Ścibor-Rylski / Scenariusz: Aleksander Ścibor-Rylski / Zdjęcia: Stanisław Loth / Muzyka: Wojciech Kilar

Obsada:

Bruno O’Ya jako chorąży WOP/MO Piotr Słotwina (głos - Bogusz Bilewski)

Irena Karel jako Tekla

Zbigniew Dobrzyński jako Witold Szczytko

Marek Perepeczko jako Aldek

Ryszard Pietruski jako Łycar

Mieczysław Stoor jako Moroń

Andrzej Szalawski jako major Grabień

Janusz Kłosiński jako gospodarz w Derenicy

Zdzisław Kuźniar jako „Pijawka”

Stanisław Łopatowski (aktor) jako członek bandy Moronia

Leopold R. Nowak jako „Dzidziuś”, członek bandy Moronia

Bronisław Pawlik jako Tosiek Matuszczak

Ryszard Ronczewski jako „Misio”, członek bandy Moronia

Ryszard Kotys jako żołnierz, podwładny Słotwiny

Adam Pawlikowski jako oficer na koniu, podwładny majora